Epilepsie

Wat is epilepsie?

Normaalgezien werken de hersenen door het sturen van elektrische impulsen door middel van zenuwcellen naar andere zenuwcellen of naar de rest van de spieren van het lichaam of organen. Om een mens te doen bewegen en te doen denken, is deze activiteit noodzakelijk.

Epilepsie treedt op als gevolg van abnormale elektrische activiteit met oorsprong in de hersenen. Deze abnormale elektrische activiteit onderbreekt de signalen verstuurd tussen de verschillende gebieden van de hersenen, waardoor de hersenen de normale functie niet meer uitvoeren. Op hetzelfde moment, zullen tekenen van abnormale functionaliteit optreden. De verschillende soorten epilepsie manifesteren zich in verschillende soorten aanvallen.

Er zijn twee belangrijke soorten epileptische aanvallen: gegeneraliseerde aanvallen die de hele hersenen raken, en focale, of partiële aanvallen, die slechts een deel van de hersenen beïnvloeden. De focale inbeslagneming kan betrekking hebben op de hele hersenen aan het einde van de inbeslagneming, en wordt dus aangeduid als een secundair gegeneraliseerde inbeslagneming.

Wat zijn de symptomen van epilepsie?

Tijdens een aanval, is er een plotselinge golf van elektrische activiteit in de hersenen, ondanks dat de impulsen tussen de zenuwcellen ontregeld zijn, zullen deze nochtans terugkeren in hun normale staat na de aanval. De aanval is meestal kort, deze kan gaan van seconden tot minuten-de diagnose wordt gesteld na terugkerende, soortgelijke aanvallen.

De symptomen zijn:

• Veranderingen van smaak, geur, gezicht, hoorzitting, of aanraking
• Tintelingen en spiertrekkingen van ledematen
• Zwakte
• Buikpijn
• Misselijkheid
• Speekselovervloed en zweten
• Angst aanvallen
• Apathie

Hoe moet een getuige reageren tijdens een aanval?

De bovenstaande symptomen kunnen optreden met of zonder verlies van bewustzijn, maar vaak zullen de symptomen zich voordoen in een onbewuste toestand. Wanneer een persoon een aanval heeft, is het belangrijk om het volgende te doen:

• Zorg ervoor dat de persoon veilig is
• Na de aanval, zet de patiënt in herstel positie
• Plaats geen voorwerpen in de mond van een persoon die door een aanval wordt getroffen
• Blijf bij de patiënt
• Praat rustig en wees geruststellend voor de persoon tijdens en na de aanval
• Zoek onmiddellijk medische hulp als de aanval langer duurt dan een paar minuten.

Wat zijn de oorzaken van epilepsie?

Er zijn verschillende oorzaken van epilepsie, en in sommige gevallen is het niet mogelijk om een oorzaak te vinden. Iedereen kan een aanval ervaren als de beïnvloedende factoren sterk genoeg zijn. Genetica speelt een belangrijke rol als het gaat om hoe kwetsbaar een persoon is aan aanvalstriggers. Vaak is de oorzaak van epilepsie een verandering in de hersenen, zoals aangeboren afwijkingen in hersenweefsel, schade aan het hersenweefsel veroorzaakt door bloedstolsels, hersentumoren of externe schade, infecties van de hersenen, en diverse hersenziekten zoals de ziekte van Alzheimer.

Hoe wordt epilepsie behandeld?

Epilepsie wordt behandeld met behulp van Anti-inbeslagneming medicijnen, er bestaan er ongeveer 20 vandaag de dag. De medicijnen hebben verschillende effecten en ook verschillende neveneffecten. Om het effect van de behandeling te verbeteren, is het soms noodzakelijk om meerdere anti-inbeslagneming middelen gelijktijdig te nemen. Een van de meest voorkomende geneesmiddelen gebruikt om epilepsie te behandelen is Lamotrigine, die efficiënt is voor het behandelen van zowel algemene als focale aanvallen. Het heeft echter wel een paar bijwerkingen, zoals duizeligheid, hoofdpijn, vermoeidheid en slapeloosheid.

Bovendien, kan een levensstijl met veel slaap, een laag alcoholgebruik en regelmatige maaltijden belangrijk zijn bij het voorkomen van epileptische aanvallen. Bovendien is het belangrijk om situaties te vermijden waar een aanval zeer gevaarlijk is, zoals verschillende soorten sporten.

Als je epilepsie hebt, is het belangrijk om uw familie en vrienden over uw situatie te informeren, want het is van cruciaal belang voor uw omgeving om te weten hoe te reageren in geval van ernstige aanvallen.